TECHNIKI ZŁOTNICZE - do najważniejszych technik złotniczych można zaliczyć: trybowanie przy zastosowaniu matryc, sztancowanie, odlewanie, łączenie (nitowanie, lutowanie), kucie, klepanie, trybowanie z wolnej ręki, ciągnienie drutu, odlewanie na wosk tracony, repusowanie. Dodatkowo stosowane są również skomplikowane techniki zdobnicze, takie jak: granulacja, filigran, inkrustacja, emaliowanie, niello, szkliwienie, złocenie, srebrzenie, osadzanie kamieni szlachetnych i półszlachetnych (B.M.).

TŁOCZENIE – to obróbka plastyczna, która dzieli się na kilka działów w zależności od stosowanych urządzeń (prasy) oraz narzędzi kształtujących i wykrawających. Tłoczenie to wydajna metoda kształtowania różnych przedmiotów z materiałów zdolnych do odkształceń plastycznych.  Takimi materiałami są metale i ich stopy. (B.A.)

TOCZENIE – obróbka skrawaniem, podczas której obrabiane są przedmioty o powierzchniach walcowych zewnętrznych i wewnętrznych. Obrabiany przedmiot zamocowany w uchwycie i podparty w razie potrzeby (przy znacznej długości) tzw. konikiem ma wymuszony przez mechanizm tokarki ruch obrotowy, a narzędziem skrawającym jest nóż tokarski przesuwający się wzdłuż osi obrabianego metalu. (B.A.)

TORKWES - sztywny naszyjnik w formie obręczy z zapięciami lub głowicami z przodu. Rozpowszechnione już w starożytności w Europie, Azji i na Bliskim Wschodzie. Były insygniami gockich i germańskich plemion w okresie rzymskim. (B.M.) 

TRASOWANIE – narysować – trasować, tzn. przenieść rysunek na materiał przy pomocy przyborów liniał, kątownik, cyrkiel itp.), mierząc wszystko dokładnie przyrządami pomiarowymi (suwmiarki, śruby mikrometryczne, mierniki itp.). (B.A.)

TRAWIENIE – jest to wykonywanie metodą chemiczną – podobnie jak w technikach mokrych w grafice – rysunku wgłębnego na powierzchni blachy. (G.M.)

TRYBOWANIE PRZY ZASTOSOWANIU MATRYC - technika złotnicza, w której proces wytłaczania odbywa się na matrycach kamiennych, glinianych, metalowych lub drewnianych. Na matrycy wykonywany był cały ornament, jego fragment lub luźne elementy. Technika ta znana jest od starożytności. Wykonywaną nią blaszki, którymi okładano meble, zbroje, diademy oraz ornamenty naszywane na odzież. (B.M.)

TRZĘSIENIE – zob. KITA